Edyta Górniak

Edyta Anna Górniak to jedna z najwybitniejszych postaci w historii polskiej sceny muzycznej. Jej talent wokalny i artystyczny jest niezwykły, a charyzma i wrażliwość artystyczna zapewniły jej miejsce w panteonie najlepszych polskich artystów. Swoją karierę rozpoczęła jako wokalistka zespołu System B w 1986 roku. Już w 1990 roku otrzymała wyróżnienie podczas Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, a następnie zadebiutowała jako aktorka musicalowa. Jednak to Eurowizja w 1994 roku przyniosła jej międzynarodową sławę, zajmując drugie miejsce z piosenką „To nie ja!”. Od tamtej pory wydała siedem albumów studyjnych i zdobyła wiele nagród muzycznych, w tym dwie Fryderyki i Wiktor. Zyskała także uznanie za swoje osiągnięcia artystyczne i została uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużonym Kulturze Gloria Artis”.

Jako pionierka polskiej muzyki pop, Edyta Górniak zrewolucjonizowała polską scenę muzyczną, wprowadzając nowe brzmienia i nowatorskie podejście do występów na żywo. Jej głos o niezwykłym zasięgu i emocjonalnej mocy poruszał serca słuchaczy na całym świecie, czyniąc ją jednym z najbardziej rozpoznawalnych artystów z Polski.

Edyta Górniak: wiek

Ile lat ma Edyta Górniak? Urodziła się 14 listopada 1972 roku, w 2022 roku skończyła 50 lat.

Edyta Górniak: wzrost

Ile ma wzrostu Edyta Górniak? 175cm

Edyta Górniak: waga

Ile waży Edyta Górniak? Brak informacji

Edyta Górniak: media społecznościowe

Instagram: instagram.com/edytagorniak/

Facebook: facebook.com/profile.php?id=100044137164298

Edyta Górniak: biografia, kariera

Edyta Górniak to nie tylko wybitna artystka, ale także osobowość telewizyjna i aktorka. Występowała w kilku programach rozrywkowych, kampaniach reklamowych oraz gościnnie w dwóch serialach telewizyjnych. Jest też Honorową Obywatelką gminy Ziębice oraz Honorowym Ambasadorem Stolicy Polskiej Piosenki Opole.

Dzięki swojemu wyjątkowemu talentowi, Edyta Anna Górniak pozostaje ikoną polskiej muzyki i jednym z największych artystów w historii kraju.

Urodzona 14 listopada 1972 roku w Ziębicach, pochodzi z rodziny polsko-romskiej. Jej ojciec był muzykiem, który grał w zespole Dona Wasyla, a matka zajmowała się opieką nad domem i dziećmi.

Dzieciństwo Edyty nie było łatwe – jej rodzice rozwiedli się, gdy miała dziewięć lat, a jej matka związała się z innym mężczyzną. Edyta doświadczyła przemocy fizycznej ze strony ojczyma i często była karcona przez matkę. To wszystko wpłynęło na jej psychikę i poczucie własnej wartości.

Mimo trudnego dzieciństwa, Edyta od najmłodszych lat kochała muzykę i śpiewała. Już jako dziecko zaczęła uczęszczać do ogniska muzycznego i brać udział w różnych konkursach. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjęła naukę w Technikum Ogrodniczym, jednak opuściła szkołę w trzeciej klasie, aby skoncentrować się na swojej pasji – śpiewaniu.

Edyta Górniak: początki

W wieku 16 lat Edyta zaczęła brać udział w musicalu Metro, który okazał się punktem zwrotnym w jej karierze. Zdobyła uznanie publiczności i krytyków, a jej talent został dostrzeżony przez producentów muzycznych. Wkrótce potem podpisała kontrakt z wytwórnią Sony Music i wydała swój debiutancki album „Dotyk”, który odniósł ogromny sukces.

Dziś Edyta Anna Górniak jest uznawana za jedną z najlepszych wokalistek w Polsce i Europie. Jej muzyka dociera do milionów słuchaczy na całym świecie, a ona sama pozostaje wciąż aktywna artystycznie i zawsze gotowa na nowe wyzwania.

W 1990 roku Edyta Górniak zadebiutowała w programie telewizyjnym Zbigniewa Górnego „Śpiewać każdy może”. Zaśpiewała tam piosenkę Sam Brown „Stop” i zdobyła uznanie widzów. W tym samym roku otrzymała wyróżnienie za wykonanie piosenki „Zły chłopak” z repertuaru Lory Szafran na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. To był dla niej bardzo ważny moment, który zainspirował ją do kontynuowania kariery muzycznej.

Edyta Górniak porzuciła edukację w prószkowskim Zespole Szkół Ogrodniczych im. Józefa Warszewicza, aby skupić się na muzyce. Po przeprowadzce do Warszawy, przeszła przesłuchanie do musicalu Metro i trafiła do głównej obsady. Początkowo grała drugoplanową rolę z jedną solową partią, a następnie przejęła główną rolę Anny po Katarzynie Groniec. W 1992 roku, razem z resztą obsady, pojechała ze spektaklem na Broadway, jednak musical spotkał się z chłodnym odbiorem recenzentów i został zdjęty z afisza po zaledwie 10 dniach od premiery.

Pierwsze fankluby

Po powrocie do Polski, Edyta Górniak kontynuowała grę w Metrze w Teatrze Dramatycznym. Szybko stała się główną gwiazdą spektaklu i idolką publiczności. Wkrótce powstały też jej pierwsze autoryzowane fankluby, a grupy fanów jeździły na jej koncerty po całej Polsce.

Edyta Górniak nie ograniczała się tylko do musicali. W 1993 roku nagrała dwie piosenki z muzyką Piotra Rubika do filmu Pajęczarki. Zdobyła także trzecią nagrodę na Festiwalu Piosenki Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn za wykonanie utworu „Room for Change”. Ponadto występowała w przedstawieniach muzycznych w Teatrze Buffo.

W 1994 roku Agnieszka Górniak została zaproszona przez Telewizję Polską do reprezentowania Polski na 39. Konkursie Piosenki Eurowizji w Dublinie, co uczyniło ją pierwszą polską reprezentantką w konkursie. Jej konkursowym utworem została piosenka „To nie ja!”, którą nagrała w londyńskim studiu. 24 kwietnia rozpoczęła próby do występu na Eurowizji organizowanej w Dublinie. Niestety, Agnieszka zachorowała na zapalenie krtani i tchawicy po przylocie do Irlandii. Podczas próby generalnej dla komisji jurorskich zaśpiewała fragment utworu w języku angielskim, co naruszyło regulamin konkursu, który nakazywał śpiewanie uczestnikom swoich propozycji wyłącznie w języku ojczystym. Kilka delegacji wyraziło sprzeciw wobec dalszego uczestnictwa Polski, ale w związku z brakiem formalnego protestu, Agnieszka została dopuszczona do konkursu. W finale zdobyła drugie miejsce, uzyskując 166 punktów. Dzięki temu sukcesowi stała się gwiazdą polskiego przemysłu rozrywkowego i zaczęła regularnie pojawiać się na okładkach poczytnych magazynów oraz udzielać wywiadów dla radia i telewizji. W czerwcu podczas 31. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu odebrała nagrodę im. Karola Musiała za „indywidualność wykonawczą”.

Przed występem na Eurowizji Agnieszka podpisała kontrakt z niezależną wytwórnią fonograficzną ORCA, której właścicielem był Wiktor Kubiak. Zgodnie z zapisami w kontrakcie, Górniak była zobowiązana do nagrania sześciu płyt dla firmy. W końcu 1994 roku zadebiutowała singlem „Once in a Lifetime/To nie ja!”, który sprzedawany był jesienią 1994 w Polsce, Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Wówczas zainteresowało się nią wiele wytwórni płytowych, w tym polski oddział koncernu EMI – Pomaton EMI, który podpisał z nią kontrakt płytowy poprzez wytwórnię ORCA. Sukces odniosły także kolejne single Górniak: „Jestem kobietą” i „Dotyk”. 8 maja 1995 roku Agnieszka wydała swój pierwszy album studyjny, również zatytułowany „Dotyk”, który sprzedał się w ponad 400,000 egzemplarzy.

Londyn

Pod koniec 1995 roku Edyta Górniak przeniosła się do Londynu, aby rozpocząć prace nad swoim pierwszym międzynarodowym albumem. Wspierana przez Wiktora Kubiaka, szukała inspiracji i nagrywała materiał, który później został wydany przez wytwórnię EMI International w 1996 roku. Podczas pracy nad albumem Górniak spotkała Christophera Neila, z którym zaczęła krótki romans. W tym samym czasie kontynuowała karierę w Polsce, nagrywając kolejne przeboje, w tym „Kolorowy wiatr” – polską wersję piosenki „Colors of the Wind” z filmu Disneya „Pocahontas”, „Love Is on the Line” – klubowy hit podarowany Górniak przez Kylie Minogue oraz „To Atlanta” – polski hymn Igrzysk Olimpijskich w 1996 roku.

7 listopada 1997 roku ukazał się jej pierwszy anglojęzyczny album, zatytułowany po prostu „Edyta Górniak”, który miał swoją światową premierę w Japonii, a trzy dni później w Polsce. Album okazał się sukcesem, sprzedając się w nakładzie 150 tys. sztuk w Polsce i 300 tys. sztuk na całym świecie. W Norwegii zdobył status złotej płyty, a w Szwajcarii i Portugalii – srebrnej płyty.

Pierwszy singiel z albumu, „When You Come Back to Me”, odniósł sukces w Skandynawii, Portugalii i krajach azjatyckich, gdzie wykorzystano go w popularnym serialu telewizyjnym. Drugi singiel, „Anything”, cieszył się dużą popularnością w Polsce. W grudniu 1997 roku Górniak wystąpiła w warszawskiej Sali Kongresowej w koncercie z tenorem José Carrerasem, podczas którego zaśpiewali razem pieśni, arie operowe i świąteczne standardy. Wspólnie nagrali także utwór „Hope for Us”, który ukazał się na singlu. Przed koncertem Górniak nawiązała współpracę z Adamem Sztabą, który został kierownikiem muzycznym jej zespołu.

W lutym 2000 roku Agnieszka Górniak dała serię koncertów dla Polonii w Copernicus Center w Chicago. 4 marca tego samego roku wystąpiła w klubie Webster Hall na Manhattanie. Dodatkowo zagrała krótki koncert na warszawskim Torwarze podczas Krajowej Konwencji Sojuszu Lewicy Demokratycznej, za który miała otrzymać ponad 50 tysięcy złotych. 30 maja wystąpiła w 1000. przedstawieniu Metra, a 3 lipca 2000 roku, wraz z Maciejem Stuhrem, rozpoczęła ogólnopolską trasę promującą słuchowisko radiowe RMF FM Romeo i Julia. W kolejnym roku zaczęła pracować nad materiałem na kolejny album, ale wpadła w kryzys twórczy, depresję i miała problemy finansowe. Jej kolejny międzynarodowy album został wyprodukowany przez brytyjski producencko-kompozytorski zespół Absolute (Paul Wilson i Andy Watkins), a ówczesnym menedżerem Górniak był Jim Beach. 9 marca 2002 roku wydała polską edycję albumu pt. Perła, który zawierał dwie płyty z utworami w języku angielskim i polskim. Album, promowany m.in. przez przeboje „Jak najdalej” i „Nie proszę o więcej”, sprzedał się w kraju w nakładzie ponad 70 tysięcy egzemplarzy. Tydzień po premierze albumu, 18 marca 2002 roku, wystąpiła na gali wręczenia Wiktorów, a jej oszczędna kreacja na scenie wywołała wiele kontrowersji. W tym czasie jej agentem został Marcin Perzyna.

W lipcu 2004 roku Edyta Górniak postanowiła zawiesić swoją karierę muzyczną, co było związane z częstymi atakami paparazzi na jej prywatne życie. W liście skierowanym do dziennikarzy wyraziła swoją dezaprobatę, pisząc: „Możecie świętować – wasze starania, aby zniechęcić mnie do życia publicznego, nie poszły na marne. Przekroczyliście już wszelkie granice, gubiąc po drodze człowieczeństwo (…), wszelką godność i etykę zawodową. I udało wam się! Nie mam już wątpliwości, że nie będę czerpać przyjemności z wychodzenia na scenę i oddawania siebie innym! (…) Chcę, abyście wiedzieli, przeklęte szczury, że macie krew na swoich rękach. Zniszczycie choćby największe świętości, aby mieć swój news. (…) Nasza rodzina jest naszą twierdzą! Zapamiętajcie to sobie! (…) Przykro mi, że tak się to wszystko zakończyło. Ale nie mam już najmniejszej ochoty śpiewać i tworzyć dla ludzi.” Edyta Górniak wytoczyła również procesy redakcjom gazet „Super Express” i „Fakt”, oskarżając je o naruszenie jej dóbr osobistych. W tym czasie jej menedżerka Ewa Galin i kierownik muzyczny zespołu Grzegorz Jabłoński zakończyli współpracę z artystką. W grudniu 2004 roku w liście do redakcji Wirtualnych Mediów przeprosiła dziennikarzy za swoją wcześniejszą wulgarną wypowiedź z lipca. W listopadzie 2004 roku wzięła udział w koncercie „Solidarni z Ukrainą” na Placu Niepodległości w Kijowie podczas pomarańczowej rewolucji. W grudniu tego samego roku w wywiadzie dla magazynu „Wprost” zapowiedziała swoje powroty na scenę. Wraz z Dariuszem Krupą założyła wytwórnię płytową EG.Production oraz nawiązała współpracę z duetem producentów muzycznych Mathplanete, aby nagrać piosenki z klubową muzyką chillout. Pierwszym efektem współpracy był francuskojęzyczny singiel „Lunatique”, którego promocja nie przyniosła dużego rozgłosu w mediach. W 2005 roku Edyta Górniak wzięła udział w kampanii reklamowej wody mineralnej Cisowianka.

Edyta Górniak w Smocze wzgórze

W styczniu 2007 roku wokalistka zaśpiewała tytułową piosenkę do polskiej wersji hiszpańskiego filmu animowanego „Smocze wzgórze”. We wrześniu tego samego roku wzięła udział w koncercie z muzyką klasyczną, zatytułowanym „Śpiewnik narodowy”, który odbył się w Teatrze Wielkim w Warszawie. Tam zaśpiewała utwór „Gwiazdeczka”. Koncert został transmitowany na żywo przez TVP. Ponadto artystka brała udział w sesji zdjęciowej dla miesięcznika „Machina”, gdzie została przedstawiona jako warszawska Syrenka, co miało odświeżyć wizerunek symbolu polskiej stolicy. Wiosną 2007 roku wokalistka zasiadła w jury pierwszej edycji programu rozrywkowego „Jak oni śpiewają” emitowanego przez Polsat. W kolejnych latach artystka została zaproszona do jurorowania pięciu kolejnych edycji tego programu. W październiku 2007 roku wydała swój pierwszy album studyjny od pięciu lat, zatytułowany „E·K·G”, pod szyldem EG.Production i medialnego koncernu Agora SA. Płytę promowała singlem „List”, będącym polskojęzyczną wersją utworu „I Surrender” z repertuaru Céline Dion. 31 grudnia tego samego roku artystka uświetniła występem plenerowy koncert sylwestrowy zorganizowany przez telewizję Polsat w Krakowie. W styczniu 2008 roku potwierdziła, że planuje trasę koncertową promującą swoją płytę oraz wydanie płyty DVD z tej trasy. Ostatecznie jednak nie doszło do zapowiadanej trasy koncertowej i, nie licząc sporadycznych koncertów po wydaniu w lutym 2008 roku singla „Dziękuję ci”, promocja płyty szybko zakończyła się. W tym czasie artystka otrzymała nominację do Telekamer w kategorii „Muzyka” (5. miejsce) oraz do Wiktora w kategorii „Muzyka i estrada”. Zdobyła również nominacje do Superjedynek 2007 w dwóch kategoriach: „Wykonawca roku” (4. miejsce w głosowaniu internautów) i „Płyta roku” (5. miejsce w głosowaniu internautów). Otrzymała także nominacje do nagród „Viva!” Najpiękniejsi oraz Kobieta Roku „Glamour” 2007.

Edyta Górniak: Eurowizja

W styczniu 2010 roku rozpoczęła roczną współpracę z Mają Sablewską, która pełniła rolę jej menedżera. Ogłosiła wtedy plany związane z obchodami jubileuszu swojej kariery, których kulminacją miały być wydanie nowego albumu oraz płyty DVD, jak również praca nad własnym musicalem. Niestety, żaden z tych projektów nie został zrealizowany. W lutym 2010 roku wystąpiła jako gość muzyczny podczas finału krajowych eliminacji do Konkursu Piosenki Eurowizji. W marcu tego samego roku została nominowana do nagrody „Viva!” w kategorii „najpiękniejsza Polka”. 29 maja tego samego roku z okazji 20-lecia swojej kariery, dała uroczysty koncert podczas festiwalu TOPtrendy w Sopocie, podczas którego wykonała 20 swoich największych przebojów. W sierpniu 2010 roku pojawiła się jako gość muzyczny festiwalu TVP Bydgoszcz Hit Festiwal 2010, na którym po raz pierwszy wykonała na żywo piosenkę „Never Will I”, która została nagrana na jej pierwszy album zagraniczny i wydana tylko w Japonii.

Jesienią 2010 roku wzięła udział w 12. edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami, w parze z Janem Klimentem zajęła trzecie miejsce, odpadając w odcinku półfinałowym. W listopadzie tego samego roku ukazała się nowa wersja kompilacji jej największych przebojów pt. „Złota kolekcja: Dotyk”, zawierająca hity z ostatnich lat oraz utwór „Never Will I”. W grudniu 2010 roku wystąpiła w sylwestrowym koncercie TVP Sylwester z Dwójką – Imperium gwiazd we Wrocławiu, podczas którego zaprezentowała swój premierowy singiel „Teraz – tu”, zapowiadający nowy album pt. „My”. Do piosenki samodzielnie wyreżyserowała teledysk, podobnie jak do kolejnego singla – „On the Run”.

W 2011 roku została ambasadorką firmy kosmetycznej Soraya. Wystąpiła także w odcinku specjalnym teleturnieju „Tak to leciało!”. 22 marca tego samego roku zaśpiewała piosenkę Jacques’a Brela „Nie opuszczaj mnie” w koncercie „Jednego Serca”, organizowanym w Teatrze Wielkim w Warszawie jako hołd dla ofiar katastrofy smoleńskiej.

2 lutego 2013 roku Górniak pojawiła się na scenie podczas gali Miss Polonia 2012. Tydzień później, 11 lutego, wystąpiła jako gość muzyczny na gali „Viva!” Najpiękniejsi. Na początku lutego opublikowała na swoim kanale na YouTube studyjne nagranie coveru „Natural Woman” Arethy Franklin oraz fragment utworu „Etiudy Rewolucyjnej” z projektu związanego z muzyką Fryderyka Chopina, do którego tekst napisał Jacek Cygan. W kwietniu tego samego roku premierę miało nagranie coveru standardu Franka Sinatry „All the Way”, którego Górniak dokonała w duecie z Mattem Duskiem na polską edycję jego albumu zatytułowanego „My Funny Valentine: The Chet Baker Songbook”. Pod koniec maja zaśpiewała gościnnie w finale trzeciej edycji programu TVN X Factor, wykonując utwór „List” razem z Klaudią Gawor.

W czerwcu odmówiła udziału w jubileuszowym 50. KFPP w Opolu, tłumacząc swoją decyzję brakiem zgody na wykonanie utworu Anny German oraz nieprawdziwymi informacjami przekazywanymi przez media dotyczącymi negocjacji finansowych oraz rzekomego konfliktu z Marylą Rodowicz. W efekcie Górniak została zbojkotowana na festiwalu, a jej osoba została pominięta w retrospektywnej części jubileuszu. W 2013 roku, w proteście przeciwko spaleniu tęczy na placu Zbawiciela w Warszawie, Górniak wpięła w instalację kwiaty.

Wraz z Tomsonem i Baronem, Marią Sadowską i Markiem Piekarczykiem nagrała piosenkę „Tysiące głosów” latem 2013 roku, która promowała trzecią edycję programu „The Voice of Poland”, w którym Górniak pełniła rolę trenerki. Rozpoczęła również prace nad swoim ósmym albumem studyjnym, kontynuującym elektropopową stylistykę. Nad materiałem pracowała z duetem kompozytorsko-producenckim Dustplastic. W lipcu gościnnie pojawiła się na koncercie Aarona Spearsa w Centrum Kultury w Grodzisku Mazowieckim, a w sierpniu wystąpiła na Sopot Top of the Top Festival 2013. 2 września tego samego roku zaśpiewała podczas jubileuszowej gali „1000 razy M jak miłość”, zorganizowanej z okazji emisji 1000. odcinka serialu „M jak miłość”.

Podczas rozpoczęcia nowej dekady pojawiła się krytyka wobec Górniak z powodu jej poglądów oraz sojuszu z Telewizją Polską, która była pod kierownictwem partii rządzącej, a z którą często współpracowała. W lipcu 2020 roku artystka opublikowała cyfrowo utwór „Lime (TeQuila-ila)”. W kolejnych miesiącach brała udział w koncertach „Lato, muzyka, zabawa. Wakacyjna trasa Dwójki” w Chełmie oraz w Świnoujściu. We wrześniu zasiadła w jury pierwszego półfinału programu Szansa na sukces, który wyłaniał reprezentanta Polski w 18. Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci. W tym samym miesiącu wystąpiła także podczas koncertu TVP Gramy dla Białorusi, a dzień później TVP2 wyemitowała pierwszy odcinek programu Ameryka da się lubić, w którym pojawiła się jako gość specjalny. Jesienią tego samego roku Górniak pełniła rolę trenerki w 11. edycji programu The Voice of Poland. W trzecim finałowym odcinku na żywo, który odbył się 28 listopada, artystka wykonała premierowy singiel „Too late” oraz zaśpiewała utwory „Dumka na dwa serca” i „Dotyk” podczas swojego udziału w programie „Jaka to melodia?”, gdzie była honorowym gościem.

W 2022 roku Edyta Górniak miała wiele występów i wydań płytowych. W styczniu wystąpiła w koncercie telewizyjnym TVP „Bo w rodzinie siła”, a w lutym zaśpiewała na koncercie TVP „Solidarni z Ukrainą”. W marcu wystąpiła na gali wręczenia nagród Wiktorów, śpiewając singiel „List”. W kwietniu pojawiła się w koncercie wielkanocnym „Cud życia” emitowanym na antenie TVP1, gdzie wystąpiła w duecie z José Carrerasem. W tym samym miesiącu wydała również własną interpretację pieśni modlitewnej „W Tobie jest światło”. W maju wystąpiła na gali Telekamer „Tele Tygodnia” emitowanej na antenie telewizji Puls. We wrześniu udzieliła gościnnego występu na singlu Tomka Torresa „Free Your Heart”, a w listopadzie zaśpiewała w widowisku TVP1 „Gala Jubileuszowa – 70 lat Telewizji Polskiej”. W grudniu opublikowała kolędę „Jezus malusieńki” i świąteczny szlagier „Have Yourself a Merry Little Christmas”. Na Sylwestra zaśpiewała na plenerowym koncercie „Sylwester Marzeń” zorganizowanym przez TVP2 w Zakopanem.

W lutym 2023 roku wystąpiła na koncercie charytatywnym „Stay Together – Nie bądź obojętny” zorganizowanym przez telewizję Polsat. Dwa dni później przewodniczyła jury krajowych preselekcji do 67. Konkursu Piosenki Eurowizji pod hasłem „Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję!”. W kwietniu pojawiła się w koncercie „100 lat Disneya” emitowanym na antenie telewizji Polsat.

W czasie realizacji projektu Metra, bohaterka nawiązała romantyczną relację z Robertem Janowskim. Wcześniej była zaręczona z aktorem Dariuszem Kordkiem i trębaczem Jeffreyem Kievitem. Później była związana z dziennikarzami telewizyjnymi, Piotrem Gembarowskim (1994-1995) i Piotrem Kraśką (1995-1998), producentem muzycznym Christopherem Neilem (1995), prezesem i redaktorem naczelnym Radia Zet, Robertem Kozyrą (1998) oraz z kompozytorami: Adamem Sztabą (1998-1999) i Paulem Wilsonem (2001-2002).

27 marca 2004 roku w Szpitalu Wojewódzkim w Łomży urodziła syna Allana Karola, który jest dzieckiem jej związku z muzykiem Dariuszem Krupą. Para wzięła ślub 11 listopada 2005 roku. W kwietniu 2009 roku ogłosiła separację, a w maju zakończyła współpracę z mężem na stanowisku menedżera. W lipcu ogłosiła zakończenie związku. 24 lutego 2010 roku w Sądzie Okręgowym w Warszawie zakończyła się sprawa rozwodowa, którą sama złożyła. Po rozwodzie związała się z prawnikiem Piotrem Schrammem, a 27 czerwca 2014 roku poinformowała o zakończeniu ich czteroletniego związku. Następnie była związana z amerykańskim aktorem Williamem McKinneyem i kierowcą rajdowym Mateuszem Zalewskim. W związku z ostatnim była w ciąży, która niestety zakończyła się poronieniem.

W 1999 roku nabyła mieszkanie w pobliżu Lizbony. W swoim dorosłym życiu znaczący czas spędzała w Warszawie i Londynie, a podczas małżeństwa z Dariuszem Krupą zamieszkiwała w podwarszawskim Milanówku. Od stycznia do września 2016 roku mieszkała w Krakowie. Później przeniosła się do Malibu, w aglomeracji Los Angeles. W 2018 roku powróciła do Krakowa, a w 2020 roku zamieszkała w Zakopanem.

Edyta Górniak: ciekawostki

1. Edyta Górniak to polsko-romska artystka, której ojciec był instrumentalistą w zespole Don Wasyl. Jej talent muzyczny rozwijał się pod okiem Elżbiety Zapendowskiej, która była jej nauczycielką śpiewu.
2. Podczas występu w konkursie Eurowizji, Edyta Górniak zajęła drugie miejsce, co było nagrodą historyczną dla polskiej muzyki. Jednakże, ciekawostką jest fakt, że w trakcie konkursu borykała się z chorym gardłem, co zmusiło ją do śpiewania fragmentu swojego utworu po angielsku. Dzięki tolerancji jury konkursu, które dopuściło taką możliwość, Edyta zajęła drugie miejsce.
3. W roku 1994 piosenka „To nie ja!” cieszyła się niesłabnącą popularnością i uznawana była za największy przebój. Ponadto, album o nazwie „Edyta Górniak”, który został stworzony przy współpracy z Christopherem Neilem, zdobył uznanie na międzynarodowej scenie muzycznej. Neil jest znany jako człowiek odpowiedzialny za sukcesy takich artystów jak Celine Dion.
4. Na albumie tym znalazły się piosenki napisane przez takich twórców jak Billy Steinberg, George Merrill i Shannon Rubican, którzy stworzyli światowe hity.
5. Płyta „Edyta Górniak – Invisible” osiągnęła status złotej płyty w Norwegii oraz uzyskała certyfikat srebrnej płyty w Szwajcarii i Portugalii.
6. Dodatkowo, utwór z zagranicznej płyty Edyty Górniak zatytułowany „Perfect Moment”, został później nagrany przez brytyjską debiutantkę, osiągając szczyty brytyjskich list bestsellerów.

Edyta Górniak: W pigułce

• Jako pionierka polskiej muzyki pop, Edyta Górniak zrewolucjonizowała polską scenę muzyczną, wprowadzając nowe brzmienia i nowatorskie podejście do występów na żywo. Jej głos o niezwykłym zasięgu i emocjonalnej mocy poruszał serca słuchaczy na całym świecie, czyniąc ją jednym z najbardziej rozpoznawalnych artystów z Polski.
• Nie tylko jest znana ze swojego niepowtarzalnego talentu wokalnego, ale również jako artystka wszechstronna, która odnosiła sukcesy jako aktorka dubbingowa. Jej głos emanuje charyzmą i energią.
• Jednak to, co czyni Edytę Górniak wyjątkową, to jej zdolność do przekraczania granic i odważnego eksperymentowania z różnymi gatunkami muzycznymi. Bez obaw wkracza na nowe terytoria muzyczne, łącząc elementy popu, rocka, muzyki tanecznej i elektronicznej. Jej twórczość jest nieprzewidywalna i zawsze pełna niespodzianek.
• Edyta Górniak ma również głęboko ukorzenione przekonania i zawsze stara się angażować w sprawy społeczne. Jako artystka o ogromnym wpływie, wykorzystuje swoją pozycję, aby podnosić świadomość na temat ważnych kwestii społecznych i działania na rzecz zmiany.
• Ponadto, Edyta Górniak nieustannie inspiruje swoich fanów swoją determinacją, pracowitością i pasją do tworzenia muzyki. Jej unikalny styl, zarówno wokalny, jak i wizualny, zainspirował wielu młodych artystów, którzy próbują znaleźć swoje miejsce w przemyśle muzycznym.

W 2021 roku stworzyła własny kanał medytacyjny Akademia Przebudzenia na platformie YouTube.

Obecnie Jej kariera znacznie ucierpiała, gdy zaczęła rozpowszechniać teorie spiskowe dotyczące m.in. COVID-19.